არსებობს ძველი ლეგენდა, რომლის მიხედვითაც მაჩას წარმომავლობა ტანგების დინასტიას უკავშირდება ძველ ჩინეთში. ტანგების დინასტია VII – X საუკუნეებში მართავდა სამეფოს, რომლის დროსაც ჩაის ფოთლებს ორთქლზე ამუშავედნენ და ერთგვარ „აგურის“ ფორმებად კრავდნენ, რომელიც მოსავლის ტრანსპორტირებასა და ვაჭრობას ამარტივებდა. თუმცა შემდგომ მაჩამ, ჩაის მიღების სახით პოპულარობა X-XIII საუკუნეებში, სონგების დინასტიის მმართველობის დროს მოიპოვა.

იაპონელმა ბუდისტმა ბერმა – ეისაიმ, რომელმაც თავისი ცხოვრების დიდი ნაწილი ბუდიზმის შესწავლას დაუთმო ჩინეთში, 1191 წელს იაპონიაში ჩაიტანა ჩაის თესლი, რათა შეექმნა უმაღლესი ხარისხის ჩაის ფოთლები მთელს იაპონიაში.

ეისაის იაპონიაში დაბრუნებისთანავე, ზენ ბუდისტებმა შეიმუშავეს მწვანე ჩაის განაშენიანების ახალი მეთოდი – მისი მოყვანა ჩრდილიან ადგილას, რასაც მეტწილად უკავშირდება მაჩას ჯანმრთელობისთვის განსაკუთრებულად სასარგებლო თვისებები.